Plötumslög á sólóplötum

Hvers vegna eru tónlistarmenn mjög oft með mynd af sér framan á diskunum sínum? Ég fór reyndar milliveginn eins og sjá má. Á engri mynd inn í textabók er ég þekkjanlegur þar sem markmiðið með útgáfunni var ekki að verða þekkt andlit.

Ekki eru rithöfundar svona athyglissjúkir. Pælið í því ef það væri alltaf stór mynd framan á kápu bóka af höfundunum. það væri fáránlegt!

Athugasemdir

[Jón Halldór Guðmundsson, 8.11.2007 kl. 20:07]

Já, þetta er góð pæling. Þegar söngvari sem er svona stjarna, eins og Guðrún Á Símonar og Páll Óskar (og allt þar á milli) þá er diskurinn að selja stjörnuna og andlitsmyndin að selja diskinn.

Þegar hljómsveit á í hlut er kannski nafn hennar hennar frontur (logo), en ekki andlitið á meðlimunum. Undantekning frá þessu var þegar varir Jaggers urðu symbol Stones.

Þú ert að fara blandaða leið, sem virðist ganga allvel upp. Þú lítur á þetta bæði sem þína plötu og plötu hljómsveitarinnar, með því að hafa hálft andlit.

Annars er í svona plötu umslagi oftast fólgin eins konar stefnuyfirlýsing tónlistarmanna. Umslagið fyrir Ísbjarnarblús fannst mér ákafleg vel heppnað og mér finnst Bubba hafa tekist vel upp með hönnun á sínum plötum að þessu leyti, eins og flestu öðru. Ætli hann hafi leitað til bróður síns?

[Guðmundur Rafnkell Gíslason, 8.11.2007 kl. 22:14]

Sammála! Bara alltof fáir sem eru með yfirlýsingarumslög. Mér finnst umslög frekar eiga að túlka innihaldið, líkt og sögubækur gera, heldur en líta út eins og passamynd.

Vandamálið er stærðin, hmmm! Geisladiskurinn er svo mikið minni en LP platan var. Því er minni möguleiki á að gera flott umslag. Svo verður þetta helst líka að sjást og skiljast í þeirri stærð sem hér má sjá að ofan og notað er á tónlistarvef eins og tónlist.is og svo birtast umslögin líka í I-Pod og I-tunes ennþá minni en hér. Stórbrotin umslög henta ekki lengur, því miður.

Svo finnst mér dauðasök ef ekki fylgja textar, sem eru yfirlesnir eftir upptökur. Mjög algengt er að þar er pottur brotinn, þ.e. söngur og texti, því oft er söngvarinn að breyta smáorðum, hendingum og þ.h. fram á síðustu stundu. Almennt finnst mér skemmtilegast að hafa sem mest að lesa í geisladiskabókinni, annars er bara hægt að niðurhala lögunum.

[Einar Bragi Bragason., 9.11.2007 kl. 01:04]

hva ekki mynd af mér....alltaf sami helv. Fjarðabyggðar mórallinn....fussum svei...

[Guðmundur Rafnkell Gíslason, 9.11.2007 kl. 09:00]

Einar minn, þú ert bara of sexý fyrir þennan samanburð!

[Einar Bragi Bragason., 9.11.2007 kl. 13:22]

og þér vantar skalla kall.

[Ingvar Valgeirsson, 12.11.2007 kl. 17:42]

Ástæðan fyrir þessu er væntanlega sú að tónlistarmenn eru yfirhöfuð ákaflega fallegt fólk, miklu fallegra en rithöfundar. Gummi Jóns er t.d. margfalt myndarlegri en Arnaldur Indriða og ég er líka viss um að Lovísa Lay Low er ljósárum ofar en Stella Blómkvist á fegurðarskalanum.

Myndin framan á plötunni þinni er líka flott. Sætur strákur...

[Guðmundur Rafnkell Gíslason, 13.11.2007 kl. 08:44]

He, he, já þetta er rétt hjá þér Ingvar. Tónlistarmenn eru fallegt fólk. Takk sömuleiðis!